| Plik:Stub.svg | Ta strona to zalążek artykułu. Możesz pomóc Stranger Things Wiki rozbudowując ją! |
| |
|
serialu „Stranger Things”! Czytasz na własną odpowiedzialność. |
James „Jim” Hopper Jr. – główny protagonista pierwszego, drugiego, trzeciego oraz czwartego sezonu serialu Stranger Things.
Hopper był szefem policji w małym, sennym miasteczku Hawkins w stanie Indiana , gdzie prowadził beztroską służbe a jednocześnie był nawiedzany przez burzliwą przeszłość. Po tym, jak stara przyjaciółka, Joyce Byers , doniosła, że jej syn, Will zniknął w tajemniczy sposób, życie Hoppera stało się bardziej skomplikowane.
Biografia[]
Wczesne życie[]
1983[]
1983–1984[]
1984[]
1985[]
Osobowość i cechy[]
Utrata córki i życia rodzinnego sprawiła, że Hopper był emocjonalnie zmęczony. Aby poradzić sobie z tęsknotą, uzależnił się od alkoholu i leków przeciwlękowych.
Pomimo tego, że był szefem policji, nie dbał o swoją pracę jeszcze przed sprawą Byersa i był obojętny na sprawy i zlecenia. Dopiero, gdy Byers zaginął i okazało się, że to rządowa przykrywka, zaczął dbać o prawidłowe wykonywanie swojej pracy, ponieważ miał osobisty interes w sprawie.
Po odkryciu Jedenastki i zabraniu jej do swojej chaty jako nowego domu, Hopper stał się bardzo współczujący i odpowiedzialny, dlatego szybko nawiązali więź ojca z córką. Aby zapewnić jej bezpieczeństwo umieścił druty zabezpieczające wokół ich domu i zabronił jej opuszczania kwatery. Troszczył się o nią tak zaciekle, że pewnego dnia wściekł się na nią za narażenie się na niebezpieczeństwo, czego później bardzo żałował. Jego poczucie obowiązku również nie ustąpiło podczas ich wspólnego czasu, ponieważ często chodził sprawdzić stan Willa i pomóc mu, a także zbadać przyczynę nienormalnych incydentów w Hawkins.
Empatia Hoppera dla Jedenastki była powodem, dla którego, z pomocą doktora Owensa, przyjął ją później jako swoją adoptowaną córkę.
Umiejętności[]
- Umiejętności bojowe –
- Umiejętności strzeleckie –
- Umiejętności rzemieślnicze –
- Umiejętności medyczne –
Relacje[]
Występy[]
Rodzina[]
Sara Hopper
Sara urodziła się w kwietniu 1971 roku i była oczkiem w głowie Jima. Oboje często razem czytali, studiowali naukę i bawili się w parku. Jednak pewnego dnia Sara zaczęła hiperwentylować się w parku, gdy bawiła się z Jimem, i wkrótce zdiagnozowano u niej raka. Podczas chemioterapii Jim często leżał w jej szpitalnym łóżku i z radością jej czytał, ale często siadał samotnie na szpitalnych klatkach schodowych, płacząc. Pod koniec Sara nie mogła zostać uratowana i niestety przekazana na oczach swoich zrozpaczonych rodziców. Hopper wspomniał Joyce, że jego umysł wypaczy go z rzeczywistości i sprawi, że zobaczy i usłyszy Sarę, dopóki nie będzie musiał podjąć decyzji o spakowaniu wspomnień, w przeciwnym razie „wpadnie do dziury, której nie mógł dostać poza". Mimo to Hopper zachował pamięć o Sarze żywej, przykleił stary rysunek do przyczepy, wspominając innym o swojej fascynacji nauką, i nosił jej starą niebieską gumkę do włosów wokół nadgarstka. Kiedy Hopper jest sceptyczny, czy Joyce słyszy głos Willa przez telefon, zwymyśla go i ze złością pyta, czy nie znałby głosu własnej córki, zaskakując go i wkrótce dając mu motywację do znalezienia Willa, nie chcąc stracić kolejnego dziecka.
Po zaadoptowaniu Eleven Hopper widzi w niej dużo Sary. Jadąc do Hawkins Lab, aby zamknąć Bramę, Hopper wyjaśnia Elowi, czym jest czarna dziura i że Sara miała o tym książkę z obrazkami, którą kochała. El pyta, kim jest Sara, przez co Hopper mówi, że jest „jego małą dziewczynką”. Kiedy El pyta, gdzie ona jest, Hopper stwierdza, że „dopadła ją czarna dziura” i boi się, że ją zabierze, co powoduje, że Hopper przeprasza za bycie tak surowym wobec niej. Miesiąc później, kiedy Hopper pozwala El wziąć udział w Snow Ball z Imprezą, daje jej wstążkę którą Sara nosiła we włosach.
Po pokonaniu Demogorgona w 1983 roku okazuje się, że Jedenastka żyje i wraca przez przejście, aby uciec ze szkoły. Ukrywając się w lesie, Hopper zostawiał dla niej gofry w skrzynce, aż pewnego dnia przybyła podczas jednego z jego zrzutów. Ukrywając ją przez prawie rok w starej chacie dziadka, dla jej własnego bezpieczeństwa, oboje tworzą więź ojca z córką.
Podczas gdy Hopper bardzo troszczył się o Jedenastkę, jego decyzja, by zabronić jej opuszczania chaty, ostatecznie doprowadza ją do szału, gdy wściekła się, że obiecano jej spotkać się z Mike'iem, mimo że minął już prawie rok. Kłócą się jednej nocy, co powoduje, że Jedenastka rozbija wszystkie okna. Następnego dnia wychodzi z chaty, by odwiedzić matkę. Hopper, który został zabrany do Laboratorium Hawkins za odniesione obrażenia, żałował swoich działań i przeprosił Jedenastkę za swoje złe zachowanie i przyznał, że chciał tylko ją chronić, choć nie był świadomy, że już odeszła.
Po przejściu wielu trudów i wyzwań ponownie łączą się, aby sobie wybaczyć i ostatecznie zamknąć razem Bramę Łupieżcy Umysłu. Pod koniec wydarzeń drugiego sezonu Hopper oficjalnie adoptuje Eleven jako swoją córkę „Jane”.
W 1985 roku Hopper jest bardzo zazdrosny i opiekuńczy wobec Jedenastki z powodu wydarzeń z ich ostatniego półtora roku wspólnego życia. Jedenastka i Mike są teraz parą z Mike'iem, który często odwiedza domek, aby spędzić z nią czas, ku irytacji Hoppera. Ponadto, podczas gdy teraz pozwala Eleven opuścić domek, Hopper dał jej zestaw zasad, których należy się trzymać, w tym godzinę policyjną, i nie pozwala jej odwiedzać miejsc, w których jest zbyt wiele osób, takich jak Starcourt Mall .
Rozdrażnienie Hoppera na to, ile czasu Jedenastka spędza z Mikem, który, jak sądzi, jest dla niej zły, powoduje, że próbuje porozmawiać z nimi od serca. Kiedy to się nie udaje z powodu nieznośnego zachowania Mike'a, Hopper zmusza go do celowego unikania Jedenastki pod fałszywymi wymówkami, ponieważ wierzy, że leży to w jej najlepszym interesie.
Nierodzinne[]
Hopper i Joyce znają się od liceum. Byli dość blisko, często opuszczali lekcje, żeby razem zapalić, a nawet zostali przyłapani przez nauczyciela przynajmniej raz. Ich przyjaźń trwała długo w wieku dorosłym i pozostała nawet po powrocie Hoppera do Hawkins po kilkuletnim życiu w innym mieście. Zaczęli wkrótce rozwijać do siebie uczucia.
Podczas gdy Bob i Hopper znali się od czasów liceum i od tamtej pory byli przyjaciółmi, Hopper zawsze lekceważył Boba z powodu jego pasywnej natury, nazywając go „Bobem Mózgownicą”. Jednak Jim zdobył szacunek dla Boba, gdy naraził się na niebezpieczeństwo, aby pomóc grupie uciec z laboratorium, co ostatecznie prowadzi do jego tragicznej śmierci.
Hopper i Mike nie wyszli na dobry początek. Pytając Mike'a o miejsce pobytu Willa, Hopper nakazał Mike'owi i jego przyjaciołom nie szukać Willa, ale Mike potajemnie mu się sprzeciwił i zaczął poszukiwania. Kiedy Hopper zdał sobie sprawę, że Mike jest w niebezpieczeństwie ukrywając Jedenastkę, nie zawahał się go znaleźć i przyjść mu na ratunek na złomowisku . Podczas przesłuchania przez Martina Brennera ,Hopper został zmuszony do ujawnienia lokalizacji Mike'a i reszty dzieci, czego później bardzo żałował.
W 1984 Hopper nadal troszczył się o Mike'a, kiedy jednak wspominał on o dziewczynę stanowczo zaprzeczał ze wie co się z nią dzieje w tym samym momencie okłamując go Jednak, gdy Mike dowiedział się, że Hopper ukrywał Jedenastkę przez prawie cały rok, wpadł w furię na Hoppera, obwiniając go o ukrycie jej, próbując usprawiedliwić swoje działania. Kiedy Mike wyładował cały swój gniew, Hopper zatrzymał się i pocieszył szlochającego Mike'a, przepraszając go, gdy zdał sobie sprawę, jak bardzo się mylił, ukrywając Jedenastkę.
Jednak w 1985 roku Hopper i Mike znów nie byli w dobrych stosunkach, zwłaszcza gdy Hopper był zirytowany tym, ile czasu jego adoptowana córka El spędza z Mikem. W końcu to się kończy, gdy Mike staje się zbyt arogancki, a Hopper zmusza Mike'a do oddalenia się od Jedenastki, w wyniku czego Jedenastka nie spotyka się z Mike'iem i ostatecznie zrywa, ku radości Hoppera. Pomimo dzielących ich różnic, Hopper nadal chce bezpieczeństwa Mike'a, mówiąc mu, aby był ostrożny przed ostatecznym atakiem, dając do zrozumienia, że troszczy się o Mike'a i zaczyna wspierać swój związek z El.
Występy[]
- „Stranger Things” – sezon 1
- 01. „Zniknięcie Willa Byersa”
- 02. „Dziwadło na Maple Street”
- 03. „Wśród nocnej ciszy”
- 04. „Ciało”
- 05. „Pchła i akrobata”
- 06. „Potwór”
- 07. „Wanna”
- 08. „Druga strona”
- „Stranger Things 2” – sezon 2
- 01. „Mad Max”
- 02. „Cukierek albo psikus, dziwaku”
- 03. „Kijanka”
- 04. „Will Roztropny”
- 05. „Dig Dug”
- 06. „Szpieg”
- 07. „Zaginiona siostra”
- 08. „Łupieżca umysłów”
- 09. „Przejście”
- „Stranger Things 3” – sezon 3
- 01. „Suzie, słyszysz mnie?”
- 02. „Szczury z supermarketu”
- 03. „Sprawa zaginionej ratowniczki”
- 04. „Próba sauny”
- 05. „Złupieni”
- 06. „E pluribus unum”
- 07. „Ukąszenie”
- 08. „Bitwa o Starcourt”
- „Stranger Things 4” – sezon 4
- 02. „Klątwa Vecny”
- 03. „Potwór i superbohaterka”
- 04. „Drogi Billy”
- 05. „Projekt Nina”
- 06. „W głąb”
- 07. „Masakra w laboratorium”
- 08. „Tata”
- 09. „Na gapę”
Ciekawostki[]
- Pigułki, które Hopper zażywa na początku serii to Tuinal, popularny lek uspokajający/przeciwlękowy, który przerwano produkować w 1991 roku[5].
- Hopper pije piwo marki Schiltz.
- Niebieska bransoletka, którą Hopper nosił wokół prawego nadgarstka to wstążka do włosów jego zmarłej córki Sary. Za każdym razem, gdy się budził, dotykał wstążki, by zawsze pamiętać o córce[6].
- Po adoptowaniu Jedenastki, Jim przekazał jej bransoletkę, co można zauważyć, gdy dziewczynka przybywa na zimowy bal[7].
- Osobowość i wygląd Hoppera bazują na postaciach Indiany Jonesa, Hana Solo oraz szeryfa Martina Brody’ego z filmu „Szczęki”.
- W filmie „Predator” z 1987 roku pierwszy człowiek, którego zabił Predator, nazywał się Jim Hopper.
- Jim Hopper i Mike Wheeler to jedyne postacie, które pojawią się we wszystkich odcinkach sezonu pierwszego, drugiego i trzeciego.
- Jim Hopper jest nieobecny wyłącznie w odcinku "Klub Ognia Piekielnego".
Galeria[]
Przypisy[]
|